Parenting
Book Review: I Don't Like To Eat
Hello mga Mars! Mahilig ba ang mga kids niyong magbasa ng books? Naku, ang junakis ko super love niya mga stories. Dialog na niya bago matulog, "Ma, kwento Goldilocks."
Pero, 2 weeks ago, may nareceive kaming LIBRENG books galing kay Excel Dyquiangco. Sobrang excited ng aking Unica Hija, binuksan niya agad lalo na nung makita niya yung colorful cover ng I Don't Like To Eat.
Pagbukas namin sa libro, siyempre nagulat ako ng mga 20% kasi walang sentences, puro pictures. Pero keri lang, mabilis namang ma-gets ang story.
Simple lang ang istorya. May isang bata (since walang name, pinangalanan namin na Johnny) na ayaw kumain ng masustansiyang foodies. Puro chips, kendi, at mga junk foods lang ang gusto ichicha all day. Ayun, hindi natunawan at sumakit ang tiyan. Naisip niya na kumain ng apple hanggang sa unti-unting umokey pakiramdam niya. At dahil dun, nagdecide siyang never na kakain ng hindi healthy na foods.
As to my review, hmmm...Although magugustuhan siya ng kids, mas keri kung ipapabasa siya sa mga may edad na 6 pataas. Medyo nashock kasi ako sa illustration ng sakit ng tiyan---monster eh. Natakot ng slight si 3-year-old daughter ko. Pero after ilang days, pinaliwanag ko na lang na kamukha ni spongebob yung monster kasi yellow. Hehe. Woooh! Para-paraan.
As to the thought of the story, simple pero may kapit sa mga bata. Ngayon nga tuwing kakain kami, lagi sinasabi ng anak ko, "kain ako masustansiya ha". At kapag may nakikitang pagkain, lagi nagtatanong, "Masustansiya to, Ma?"
Mwah! Mwah! Pa-kiss nga, anak.You are soooo cute!!!! Lablablab!
Pero, 2 weeks ago, may nareceive kaming LIBRENG books galing kay Excel Dyquiangco. Sobrang excited ng aking Unica Hija, binuksan niya agad lalo na nung makita niya yung colorful cover ng I Don't Like To Eat.
Pagbukas namin sa libro, siyempre nagulat ako ng mga 20% kasi walang sentences, puro pictures. Pero keri lang, mabilis namang ma-gets ang story.
Simple lang ang istorya. May isang bata (since walang name, pinangalanan namin na Johnny) na ayaw kumain ng masustansiyang foodies. Puro chips, kendi, at mga junk foods lang ang gusto ichicha all day. Ayun, hindi natunawan at sumakit ang tiyan. Naisip niya na kumain ng apple hanggang sa unti-unting umokey pakiramdam niya. At dahil dun, nagdecide siyang never na kakain ng hindi healthy na foods.
As to the thought of the story, simple pero may kapit sa mga bata. Ngayon nga tuwing kakain kami, lagi sinasabi ng anak ko, "kain ako masustansiya ha". At kapag may nakikitang pagkain, lagi nagtatanong, "Masustansiya to, Ma?"
0 comments